در ۲۶ فوریهی ۱۹۸۱، مصر انپیتی را تصویب کرد. مصر طی نامهای به دبیرکل سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۴ آوریل ۱۹۸۱، توضیح میدهد که حمایت همه کشورهای خاور میانه از قطعنامه «ایجاد منطقهی عاری از سلاحهای هستهای در خاورمیانه» باعث تشویق این کشور در تصویب انپیتی شده است و همچنین به واسطهی این نامه به دنبال نشان دادن تعهد خود به ایجاد چنین منطقهای میباشد. این موضوع نشاندهندهی تغییر در موضع قبلی مصر در قبال انپیتی بود، که تصویب آن را مشروط به پیوستن اسرائیل به این پیمان میدانست. با در نظر گرفتن تصویب انپیتی توسط مصر، طی این نامه از دبیرکل خواسته شده بود تا مطالعهای جهت یافتن راههای ایجاد «منطقهی عاری از سلاحهای هستهای در خاور میانه» انجام شود.
قطعنامهی «ایجاد منطقهی عاری از سلاحهای هستهای در خاورمیانه» بدون رأیگیری در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب میشود
برای اولین بار، قطعنامهی «ایجاد منطقهی عاری از سلاحهای هستهای در خاورمیانه» بدون رأیگیری در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب میرسد. پیش نویس قطعنامهای که مصر ارائه کرده بود، از همهی کشورهای خاورمیانه میخواست تا پیش از آن که «منطقهی عاری از سلاحهای هستهای در خاور میانه» اجرایی شود، به انپیتی پایبند باشند، همهی فعالیتهای هستهای خود را تحت نظارت پادمان آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دهند و اعلام کنند که هیچ قصدی برای تولید، آزمایش، دریافت یا نگهداری سلاحهای هستهای در خاک خود ندارند. پیشنویس قطعنامه دیگری که اسرائیل ارائه کرده بود، از همه کشورهای خاور میانه و نیز کشورهای فاقد سلاح هستهای همسایهی خاورمیانه که عضوی از طرح «منطقهی عاری از سلاحهای هستهای» نبودند، میخواست تا در کنفرانسی به منظور مذاکره «در خصوص منطقهی عاری از سلاحهای هستهای» شرکت کنند. اسرائیل، علی رغم تردیدهایی که داشت، در نهایت تصمیم گرفت پیشنویس خود را پس گرفته و «به عنوان اثبات حسن نیّت و حمایت از ایدهی ایجاد منطقهی عاری از سلاحهای هستهای در خاورمیانه» به پیشنویس قطعنامهی مصر رأی مثبت دهد و باعث ایجاد اتفاق نظر در خصوص این قطعنامه شود.
Photo credit: UN Photo/Yutaka Nagata
Session of the 1984 UN General Assembly